Galeria Stanisława Dobrowolskiego „Hołd Karpatom” w Kasinie Wielkiej otwarta
W 3 lata po śmierci artysty Gmina Mszana Dolna wykonała remont budynku a także zorganizowano stałą wystawę prac Stanisława Dobrowolskiego. Oprócz rzeźb w galerii można oglądać obrazy olejne a także akwarele. Uroczystego otwarcia dokonali Wójt Gminy Mszana Dolna Pan Bolesław Żaba wraz z Zastępcą Wójta Katarzyną Szybiak i Przewodniczącą Rady Gminy Aleksandrą Kania. Obecni również byli dyrektorzy Placówek Oświatowych z terenu Gminy a także kierownicy bibliotek, Radni Powiatu Limanowskiego i Radni Gminy Mszana Dolna , młodzież z Gimnazjum oraz mieszkańcy Kasiny Wielkiej. Uroczystość umilała kapela regionalna ”Łostowianie” z Łostówki działająca przy Szkole Podstawowej.
Wójt Gminy Pan Bolesław Żaba witając zebranych przypomniał krótko życiorys Stanisława Dobrowolskiego, jego drogę artystyczną zachęcając młodzież i nauczycieli do organizowania w Galerii lekcji o sztuce a także o regionie.
Powiedział również ,że Stanisław Dobrowolski przekazał zabudowania i swoje prace aktem notarialnym w dniu 16 października 2009 roku na rzecz Urzędu Gminy w Mszanie Dolnej. Akt notarialny zobowiązywał Gminę Mszana Dolna do prowadzenia Galerii co było życzeniem darczyńcy. Dzisiaj przeszło trzy lata po śmierci artysty udało się doprowadzić do jej otwarcia i udostępnić do zwiedzania. Mamy nadzieję ,że Galeria będzie służyć przede wszystkim młodzieży z terenu naszej Gminy, że będzie odwiedzana, a poza stałą wystawą artysty będą tutaj działy się różnego rodzaju wydarzenia artystyczne związane z twórczością nie tylko Stanisława Dobrowolskiego ale także innych naszych artystów oraz wydarzenia kulturalne promujące nasz piękny i bogaty region górali zagórzańskich.
Przypominamy krótki życiorys artysty:
Stanisław Dobrowolski – ur. 23 marca 1927 r. W Mszanie Dolnej- Słomce- zmarł 2 maja 2013 roku w Domu Pomocy Społecznej w Szczyrzycu.
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1950-1955 r.
Stanisław Dobrowolski urodził się w rodzinie chłopskiej ojciec jego był gajowym w majątku hrabiny Krasińskiej , matka osierociła go w 3 miesiącu a ojciec w 13 roku jego życia, dlatego też wychował się w bardzo trudnych warunkach w okresie II wojny światowej ,wychowywany przez starsze rodzeństwo i przyrodnich braci w sumie w domu było ich 7-mioro rodzeństwa z trzech małżeństw ojca. Już jako dziecko pasał bydło zajmując się również pracami polowymi czasem ponad swoje siły a także służył u innych gospodarzy zarabiając na swoje utrzymanie. Ciężkie czasy panujące w tym okresie tzw. “bieda galicyjska ” nie pozwoliła mu ukończyć szkoły podstawowej bo aby przeżyć musiał pracować.
Od dziecka przejawiał zainteresowanie rzeźbą i rysunkiem obserwując ludzi a głównie piękno natury i zjawiska przyrody zdobywając z ich obserwacji wiele doświadczeń, które wpływają na jego postawę i osobowość a także po części dalsze jego życie. Przy użyciu prostych narzędzi scyzoryka i kredek wykonuje swoje pierwsze prace. Jego zdolności zauważa architekt z Rabki Rzepecki, który pomaga mu dostać się do Gimnazjum Rzeźbiarskiego w Zakopanym pobyt w w/w Gimnazjum zawdzięcza również prof. Leonowi Machowskiemu znanemu artyście rzeźbiarzowi a zarazem dyrektorowi tego Gimnazjum. W 1949 r, Dobrowolski zostaje przyjęty jednak jego przygoda z tą szkołą trwała tylko trzy lata. Za swoje poglądy polityczne zostaje zwolniony dyr. Machowski a wraz z nim władza ludowa usuwa siedmiu jego uczniów w tym Stanisława Dobrowolskiego, który później był wielokrotnie przesłuchiwany przez bezpiekę i nie mógł dalej kontynuować nauki. Były wychowawca i nauczyciel widząc rozwijający się talent Dobrowolskiego zabiera go do Warszawy dając mu u siebie mieszkanie i pracę. Marzeniem jego było studiować na Akademii Sztuk Pięknych co mimo braku matury udaje się mu zrealizować w 1950 roku zdając egzamin z wyróżnieniem przyjęty zostaje na wydział ogólny ASP jako wolny słuchacz ,otrzymuje stypendium co pozwala mu na utrzymanie się w Warszawie. Studiuje jako wolny słuchacz na dziennych studiach a wieczorem uzupełnia swoje średnie wykształcenie na kursach dokształcających, których jednak nie dokończył. Na studiach interesuje się szczególnie malarstwem i rzeźbą w których przejawia szczególne uzdolnienia, interesuje się również historią i historią sztuki. Mimo wielu trudności życiowych a przede wszystkim ze względu na ciężkie warunki materialne zalicza jednak wszystkie kolokwia i egzaminy z zakresu całego programu jaki uczelnia postawiła przed swoimi studentami. Jest najsłynniejszym “waletem” Warszawy podczas studiów nocując bardzo często w poczekalniach dworcowych i parkach. W 1956 roku otrzymuje dyplom ukończenia ASP z nr. 92 z tytułem Artysta -Rzeźbiarz. Po studiach pracuje w Państwowym Przedsiębiorstwie Konserwacji i Ochrony Zabytków w Warszawie , przy renowacji Łazienek, Wilanowa a także jako animator w Wytwórni Filmów Rysunkowych dla dzieci.
Twarda góralska natura i uparty charakter nie pozwolił zapomnieć o swoich ukochanych górach, wielka tęsknota za nimi nie pozwoliła mu dłużej pozostawać w dużym mieście chociaż kusiło ono i dobrą pracą jak też karierą. Wraca do rodzinnych stron zamieniając wygodne życie na przepiękne krajobrazy Gorców i Beskidu Wyspowego . Z dala od zgiełku dużego miasta na nowo rozpoczyna kolejną swoją drogę artystyczną dopracowując się swojego stylu do którego inspirację czerpie z kontaktu z przyrodą i górami. Kupuje stare zabudowania w Kasinie Wielkiej gdzie po małym remoncie zamieszkuje i urządza pracownię tworząc swoje dzieła. Dumny ze swoich dokonań , hardy góral oddaje to wszystko w swoich pracach. W swoim życiu próbował różnych rzeczy między innymi był pierwszym kustoszem “Orkanówki” w Porębie Wielkiej. Jest autorem pomników w Kasinie Wielkiej i Gruszowcu, pomnik w Kasinie Wielkiej na “Mogile” powstał z resztek czołgu , który w czasie kampanii wrześniowej został pozostawiony w rozlewisku rzecznym. Z pozostałej po czołgu kopuły wykonuje pomnik poświęcony bohaterom 24 pułku ułanów, którzy 4 września 1939 roku brali udział w walkach o Kasinę Wielką . Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych , chociaż bardzo niechętnie ich się pozbywał. Tu w galerii wybudowanej w większości własnymi siłami i środkami znajduje się dorobek artystyczny jego życia. Swoje prace wystawiał w wielu miejscach kraju, które przyjmowane były z wielkim zainteresowaniem ze względu na jego styl, a mianowicie ; bogata treść jego rzeźb które czasem wykonane niewielkimi pociągnięciami dłuta nadają im odpowiedni kształt i charakter a także zdecydowana i lekka linia jego obrazów wyróżniają go spośród innych artystów.
Stanisław Dobrowolski był człowiekiem twardym nie wymagającym od życia wielkich wygód, całkowicie poświęcił się sztuce i pracy artystycznej, człowiek dumny , hardy zawsze chodzący z głową podniesioną do góry tak z resztą jak wszyscy górale , którzy z natury są dumni i hardzi.
Wielce zamiłowany w przyrodzie jej obrońca i orędownik pragnie aby zachowała się w jak najlepszym stanie dla następnych pokoleń, to podczas samotnych wędrówek piękne krajobrazy i szum potoków górskich inspirowały go do pracy twórczej. Miłośnik i orędownik pracy twórczej Władysława Orkana można powiedzieć ,że Stanisław Dobrowolski żył według “Wskazań dla Synów Podhala” z czego artysta był bardzo dumny.
Stanisław Dobrowolski mimo wielu trudności a zwłaszcza finansowych stworzył swoją prywatną galerię, którą nazwał „Hołd Karpatom”, wiele pracy fizycznej włożył sam artysta część prac wykonali miejscowi rzemieślnicy.
Piotr Lulek
